(…) Parti'de, "azınlık" adı altında çeşitli türlerde unsurlar biraraya toplanmışlardır, bunlar, çevre ilişkilerini, parti-öncesi dönemin örgüt biçimlerini bilinçli ya da bilinçsiz, koruma çabasıyla birbirlerine bağlıdırlar.
Büyük Ekim Sosyalist Devrimi’nin 100. Yılı’nı karşılıyoruz. Fakat unutmamamız gerekir ki bu 100 yılın son 26 yılı Sovyetler Birliği’nde karşı-devrim sonucunda kapitalist üretim ve mülkiyet ilişkilerinin tekrar kurulduğu bir süreçte geçti. Eğer karşı-devrim yaşanmasaydı bugün sosyalizmin nasıl mükemmelleştirildiğini, daha yerine getirilmesi gereken görevleri ve belki komünizm kuruculuğuna yönelik somut hedefleri tartışıyor olacaktır. Olmadı, darbe yedik, yenildik.
Büyük Ekim Sosyalist Devrimi dünyada kapitalizmden sosyalizme geçiş çağını açan niteliksel bir değişiklik yaratmıştır. Paris Komünü deneyinden sonra, Çarlık İmparatorluğunun bütün kurumları ile yıkılıp yerine işçi sınıfının devletinin kurulduğu tarihsel bir sıçramadır. Ekim Devrimi ile dünyada ilk defa sömürülenlerin, ezilenlerin, yoksulların iktidarlarının uzun süreli yaşama geçmesi gerçekleşmiştir. Ekim Devrimi bu sömürü dünyasında başka bir dünyanın da mümkün olduğunu ispatlamıştır.
Türkiye’de komünist adını kullanarak örgütlenen yirmiden fazla yasal parti, yasadışı parti, grup, dergi, gazete ve dernek var. Aralarında kimileri de partimizin adını kullanıyor ve yasal olarak faaliyet yürütüyor. Bunun böyle olmasının asıl nedeni aradaki ideolojik farklılıklardır.
Son birkaç yılda ülke politikalarında ciddi değişikliklere bağlı “yenilikler” yaşanıyor. Çok fazla geçmişe girmeden sadece birkaç anımsamada bulunalım.
Yazımızın geçen sayıda yayınlanan birinci bölümünde işçi sınıfının içinde bulunduğu çalışma ve yaşam koşulları ile, burjuvazinin neo-liberal politikalar eşliğinde sınıf mücadelesini manipüle etmek için ürettiği yöntemlere değinmiştik. Bu sayıda ise, burjuvazinin bu manipülasyonları ve işçi sınıfı üzerinde yarattığı yanıltıcı etkiyi aşmak açısından işçi sınıfının politik örgütünün nasıl bir yaklaşım geliştirmesi gerektiği üzerinde duracağız.
102 kahramanın arasında parti MK üyemiz Kemal Tayfun BENOL (Kadri EROL) yoldaşımız dışında birlikte mücadele ettiğimiz onlarca yoldaşımız vardı. Devletin tüm üstünü örtme girişimleri karşısında sınıfın ilgili birimleri araştırmalarını sürdürüyorlar. Tayfun yoldaşımız ile İnşaat-İş örgütlenmesinde beraber mücadele eden ve birlikte Ankara’da can veren Serdar, Tekin, Erol, İsmail ile farklı alanlarda görev yürüten Dilek ve Meltem yoldaşların durumları bizleri yakından ilgilendiriyor.
29 Ekim tarihi yaklaştıkça “Cumhuriyet Bayramı” yıldönümü ile ilgili kutlamalar konusunda hareketlilik baş göstermeye başladı. Konuyu ibretle izliyor TKP’nin bu konudaki görüşlerini kamuoyuna açıklamayı görev biliyoruz.
Bu Cumhuriyet’i kuranların, kurucu iradesinin devamı olduklarını iddia edenlerin ve bu Cumhuriyet’in imtiyaz sağladığı sınıfın temsilcilerinin bu günü bayram olarak kutlamalarından daha normal bir durum olamaz. Bunu yadırgamıyoruz.
2016/17 yılında birincisi uygulanan Hamle bu yıl ikinci kez uygulanacak. Geçen yıl önümüze koyduğumuz hedeflere kısmen ulaştığımızı tespit ediyoruz. Bunu öznel olduğu kadar nesnel nedenleri de var. Bu yıl II. Hamle döneminde bu eksikliklerimizi tamamlamayı önümüze hedef olarak koymaktayız.
Geçen yıl I. Hamle hedeflerimizi hatırlayalım;
Bir: Likidasyonu kırma sürecinde yaratılan nitel gücü nicel güce yükseltmek.
Sovyetler Birliği ve Dünya Sosyalist Sisteminde karşı-devrim otuzuncu yılına yaklaşıyor. Fakat Polonya’da CIA destekli “Solidarnoş” hareketinin, Sovyetler Birliği’nde karşı-devrimci muhalefetin “yenilenme” adıyla etkinliğinin arttığı, Macaristan, Çekoslovakya ve Demokratik Almanya’da özellikle katolik kiliseleri üzerinden karşı-devrim hareketlerinin su yüzüne çıktığı dönem 30 yılını tamamladı. Ülkemizde de TKP’nin likidasyonunda üçüncü evreye işaret eden “Dönüşler” üzerinden 30 yıl geçti.
