Partimizin sürmekte olan Program tartışmasını bu yılki III. Hamlemiz ile yeni bir düzeye taşıma amacımızı geçen yazımızda açıklamıştık. I. ve II. Hamlelerimizde ağırlıkla ilişkilerin pekiştirilmesi, basın-yayın alanı ve örgütsel alanda atılan adımlar rol oynamıştı.
29 Ekim, 10 Kasım yıl dönümlerinde kimi “sol”cular da koroya katılır Mustafa Kemal hakkında övgü dolu sözlerini sıralarlardı. Kimileri erzaktaki malzemeyi tüketmiş olmalı ki, bugüne dek saçmaladıkları yetmiyormuş gibi yeni uydurma görüşler geliştirmeye başlamışlar. Bu yıl bu modellerin başını çeken devletten icazetli ve destekli resmi “T.K.P.”’nin sözcüsü K. Okuyan oldu. Bakınız neler üretmiş…
Bir önceki makalede düzenli yayınlanan ve ulaştırılan bir parti organının kurulmasının bizim için acil bir görev olduğunu söyledik ve bu amaca ulaşmanın mümkün olup olmadığı ve hangi koşullar altında mümkün olduğu sorusunu ortaya attık. Şimdi bu sorunun en önemli yanlarına bakalım. Bu amaca ulaşılabilmesi için önce yerel grupların faaliyetlerinin daha da geliştirilmesi gerektiği söylenerek bize karşı çıkılabilir öncelikle. Biz bu oldukça yaygın görüşü yanlış buluyoruz. Bir parti organının —ve bunun sonucu olarak bizzat Parti'nin de— kurulmasına ve sağlam örgütsel yapının oluşturulmasına hemen girişebiliriz ve girişmeliyiz.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti belirli bir doktrin temelinde kurulmuştur ve bugüne dek bu doktrinin içerdiği temel konularda tavizsiz olmuştur. Anti-komünizm, Türk milliyetçiliği ve sunni İslam bu ilkelerin temelini oluşturur.
Bu nedenledir ki Dersim Katliamı gerçekleşmiştir, Aleviler, Süryaniler, Ezidiler ezilmiştir, Kürtler asimile olmayınca imha edilmiştir ve binlerce devrimci ve komünist cumhuriyet tarihi boyunca katledilmiş, partileri, partimiz yasaklanmıştır.
İstanbul’un yeni havalimanı inşaatında çalışan binlerce işçi haklı ekonomik ve sosyal talepleri konusunda sonuç alamayınca iş bırakıp direnişe geçtiler. Devletin tepkisi gecikmedi. Önce direnişçi işçilere saldırdılar. Aynı günün gecesi de koğuşları basıp onlarca işçiyi gözaltına aldılar.
Partimizin program taslağı III. KADRİ EROL KOMÜNİST HAMLESİ kapsamında yoğun olarak tartışılıyor. Program taslağı kaleme alındıktan sonra ülkede bir dizi politik gelişme yaşandı. Program taslağının bu çerçevede tekrar gözden geçirilmesi önerisi üzerine bu tartışma ihtiyaç haline gelmiştir.
“Denilebilir ki, ta baştan beri partimiz TKP’de iki çizgi hep savaşagelmiştir. Mustafa Suphi’nin Marksist-Leninist çizgisiyle, Şefik Hüsnü’nün küçük burjuva Kemalist çizgisi. Yeni kuşakların TKP tarihindeki bu iki çizgiyi çok iyi anlamaları gerekiyor. Çünkü bugün hala süren dağınıklığın temelinde bu iki çizginin kavranamaması yatmaktadır.
Kollektif yönetim, birlikte oluşturulan ortak iradeyi yaşama aktaran bir mekanizmadır. Ortak iradeye dayalı kollektif yönetim anlayışının yerleştiği örgütsel yapılarda, yönetici olan ya da olmayan kişiler, kendilerini yöneten ya da yönetilen olarak hissetmezler. Kollektif iradenin ortaya çıkarttığı yöneticilerde lider özellikleri vardır. Kollektif iradenin tam yerleşmediği, işlemediği yapılarda lider özellikleri olmayan yöneticiler de olabilmektedir ne yazık ki!
Yazı Kurulu'na, RSDİP MK tarafından imzalanan aşağıdaki belge ulaştı:
"Bazı parti örgütlerinin parti kongrelerinin kararlarına eleştiri özgürlüğünün sınırı sorununu ortaya atmaları gerçeği karşısında; Merkez Komitesi Rusya proletaryasının çıkarlarının RSDİP'in taktiğinde sürekli olarak en büyük birliği gerektirdiğini ve bugün Partimizin tek tek bölümlerinin bu siyasi eylemler birliğinin her zamankinden daha çok gerekli olduğunu göz önüne alarak şu görüşleri taşımaktadır:
